Iedereen heeft wel eens van die dagen waarvan je denkt dat ‘ie maar snel over mag zijn. Een dag waarop alles tegen lijkt te zitten, of als je je niet fit voelt, baalt van alles en nog wat of gewoon je dag niet hebt. Mocht je denken de enige te zijn.. bij deze: je bent niet de enige, IEDEREEN heeft zulke dagen.
Wat doe je dan, als je zo’n dag hebt?
Wat ZEG je dan tegen jezelf?
Mag je van jezelf zo’n dag hebben of wuif je het vervelende gevoel weg, “niet zo zitten miepen, schouders eronder en door”.
Wat als je lijf je aangeeft: even de rem erop en laat dat blijken door bijvoorbeeld hoofdpijn.
Wat doe je dan?
Wat ZEG je dan tegen jezelf?
Mag je van jezelf hoofdpijn hebben, of denk je “gatver, hoofdpijn.. dat wil ik helemaal niet en HOE kan het nou dat ik hoofdpijn heb?
Het wegduwen van je gevoelens, emoties, lijkt misschien handig voor de korte termijn maar is natuurlijk totaal onhandig voor de lange termijn. Je gaat namelijk continu over je grenzen. Dat lijkt misschien helemaal niet zo: je hebt je misschien ooit voorgenomen je nooit meer zo vreselijk te willen voelen. En dus omdat je dat niet meer wil, doe je er alles aan om dat te voorkomen.
Maar je lijf vertelt je anders.
Je lijf geeft signalen af. Hoofdpijn, niet lekker zijn..langzaam maar zeker neemt je energie af.
En jij, jij zit continu lekker in je hoofd alles te analyseren, te beredeneren waar het een of ander vandaan komt om vervolgens tegen jezelf te zeggen: “zit niet zo te miepen, doorgaan! Anders gaat het de verkeerde kant op! Ik wil me niet vreselijk voelen.”
Op het moment dat jij heel kritisch bent naar jezelf en veel in je hoofd zit, is het belangrijk om weer contact te maken met je lijf. Om in dat lijf te gaan zakken en te gaan voelen. En ja, dat kan heel moeilijk zijn en zelfs eng. Dat komt omdat je het niet bent gewend en misschien zelfs wel helemaal niet (goed) hebt geleerd.
Je bent niet alleen je hoofd, de rest hoort er ook nog bij. En die connectie is van belang, omdat je dan ook betere keuzes kunt maken voor jezelf. Je kunt voelen wat het best is voor jou. Ook vertelt je lichaam je of goed bezig bent of niet. Op het gebied van zorgen voor jezelf door voeding (darmen, huid), op het gebied van voelen (buik, hart). Een zwevend hoofd hebben is verre van ideaal. Aanspraak maken op je innerlijke wijsheid, die ieder mens bezit, dat kan alleen als je volledig jezelf kunt voelen.
“Ik mag niet..”, “Ik moet..”. Je eigen (beperkende) gedachten kunnen je behoorlijk in de weg zitten.
In plaats van moeten (veranderen, emoties wegduwen): ACCEPTEER.
Acceptatie is het begin van een verandering die je zoekt.
Accepteer dat vervelende gevoel, die rotdag, die hoofdpijn. Zit er gewoon mee, laat het er zijn. En door die ruimte die jij het geeft zal het vervelende of het pijnlijk ook weer wegvloeien.
Accepteer ook het tempo waarmee dit gepaard gaat. Forceer niks en wil niet sneller dan dat het gaat. Elk proces, of dat een proces van heling is of wat anders, gaat op jouw tempo. Accepteer jouw tempo. Accepteer dat het prima is waar je nu bent. Je bent precies waar je moet zijn. Vind daar berusting in en zie van hoever je al gekomen bent. Zie welke stappen je al gemaakt hebt en wees trots.
Trots op jezelf dat je nu hier bent. En dat laatste stukje.. dat red je ook nog wel. Maar alles op z’n tijd..
Jouw tijd komt, stel het je maar alvast voor en het komt naar je toe.
Baal niet, maar vertrouw en accepteer dat jij JIJ bent.
In liefde.